^{کلام نور}

^{امام خمینی(ره) می فرمایند: استقلال کشور ما منوط به استقلال همین دانشگاه ها و فیضیه ها است. دانشگاهیان و جوانان برومند عزیز هر چه بیشتر با روحانیان و طلاب علوم اسلامی پیوند دوستی و تفاهم را محکم تر و استوارتر سازند و از نقشه ها و توطئه های دشمن غدار غافل نباشند.}

^{فصلی نامیمون}

^{با گذشت سده های متمادی و پیچیده شدن نیازهای بشر و در نتیجه توسعه و انقسام علوم، دانشمندان به اصناف گوناگونی تقسیم شدند. حوزه های علمیه که مستقیما به مسائل دینی مذهبی می پرداخت از این قاعده مستثنی نبود و از قلمرو علوم دیگر جدا شد و دشمنان دین بودند که از این جدایی طبیبعی سوء استفاده های فراوانی در جهت اهداف پلید خود کردند. آنان دینداری را مغایر با سعادت دنیا و علوم دینی را متضاد با علوم دیگر و دانشمندان علوم دینی را مقابل سایر دانشمندان قلمداد کردند و موفق شدند در مراحلی از تاریخ این جدایی و فصل طبیعی را به کینه و نفرت تبدیل کنند.}

^{برگ زرینی از تاریخ}

^{بی شک درخشان ترین صفحات تاریخ انقلاب اسلامی با جوهر مجاهدت و مقاومت و خون پاک و به هم آمیخته دانشجویان و روحانیانی نگاشته شده است که در دشوارترین ایام مبارزه با نظام ستم شاهی و تکوین و تثبیت انقلاب دوشادوش همدیگر به نبردی آگاهانه و مستمر برخاستند. به فرموده امام اگر خاصیت این نهضت را فقط پیوند روحانیان و دانشجویان بدانیم، این بزرگ ترین نعمت و مژده آن بود، البته اگر بگذارند نتیجه آن باقی بماند و امید آنکه همین اتحاد و همدلی ضامن بقای نتیجه باشد.}

^{بازوان ولایت}

^{حوزه و دانشگاه به عنوان دو بازوی علمی و فرهنگی ولایت، مسئول پاسداری از فرهنگ و ارزش های اسلامی نظام اند. از این رو وحدت این دو نهاد از اهم اموری است که در تبیین جایگاه فکری و فرهنگی نظام باید مورد توجه قرار گیرد. موانع آن برطرف گردد؛ زیرا وجود تضاد در مبانی نظری، عقیدتی و علمی این دو پایگاه مهم به ایجاد ناهماهنگی و تضاد در اداره نظام اسلامی منجر می شود و تضعیف نظام را در پی خواهد داشت. از این رو انتظار می رود که وحدت حوزه و دانشگاه امری جدی و مهم و در صدر برنامه های این دو نهاد قرار گیرد.}

^{وحدت حوزه و دانشگاه گمشده ای ناب}

^{امروز وحدت حوزه و دانشگاه برای تحکیم پایه های انقلاب اسلامی و جلوگیری نفوذ بیگانگان در جامعه ضروری است. نقش مهم این دو مرکز علمی و فرهنگی در کیفیت اداره نظام و مقابله با تهاجم همه جانبه استکبار جهانی، وحدت این دو نهاد را به ضرورت گریزناپذیری بدل کرده است. به فرموده مقام معظم رهبری: «وحدت حوزه و دانشگاه گمشده ای است که باید آن را بیابیم تا مجموعه نظام آموزشی و علمی ـ فرهنگی کشور به عنوان پیکر واحد در راستای مصالح عالیه اسلامی قرار گیرد.»}

^{وحدت حوزه و دانشگاه و ارتباط آن با دگرگونی های زیربنایی جامعه}

^{حوزه ودانشگاه مانند دو مغز متفکر و قلب تپنده در جامعه اسلامی، نقش سرنوشت سازی در تعالی و شکوفایی یا رکود و انحطاط جامعه به عهده دارند. همدلی و وحدت این دو قشر فرهیخته دست مایه گران بهایی است که زیربنای همه دگرگونی های اساسی، به ویژه تحول فرهنگی را که زیرساخت سایر تحول ها است، فراهم می سازد.}

^{زبان مشترک و درک متقابل}

^{عمده ترین موضوعی که برای تحقّق وحدت حوزه و دانشگاه مهم است، این است که حوزه و دانشگاه باید به سمتی بروند که در اهداف اصلی و سیاست های بنیادی به مواضع مشترک دست یابند. بدین منظور وجود زبان مشترک و فضای گفتگو و تفاهم و درک متقابل از یکدیگر ضروری است و طبعا فقط در این صورت وحدت حوزه و دانشگاه دست یافتنی است.}

^{مراد از وحدت حوزه و دانشگاه}

^{تعابیر متفاوتی از وحدت حوزه و دانشگاه مطرح شده است که برخی از آنها برداشت های عوامانه، مبهم و غیر معقولی است. آن چه منطقی است این است که بگوییم حوزه و دانشگاه باید در اهداف و جهت گیری های کلی وحدت داشته باشند. شکی نیست که حوزه و دانشگاه با هم تفاوت هایی دارند که لازمه هویت این دو نهاد است. از این رو نباید این تفاوت ها را نادیده گرفت یا از بین برد یا به همه آن ها به چشم اختلاف نگریست. طرح مسئله وحدت حوزه و دانشگاه به منظور از بین رفتن این تفاوت ها و ادغام دو مرکز نیست؛ بلکه هدف این است که گوناگونی ها به جا ماند، اما جوهر و محور یکی باشد.}